„Ludzie są jak wiatr. Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakieś drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego świata.”

/K. Siesicka/

W niedzielę 19 grudnia 2021 roku pożegnaliśmy człowieka, który był jak ten wiatr wiejący jak trzeba, by wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować, wszystko to, czego się podejmował, za co odpowiadał. Był człowiekiem mocno związanym ze swoją rodzinną miejscowością, mocno w niej zakorzenionym. Należał do najaktywniejszych mieszkańców naszej wsi, podejmujących się różnych działań na rzecz miejscowości, parafii, inicjujących je, koordynujących. Tym, co Go wyróżniało i budziło podziw, było zamiłowanie do odkrywania historii naszej małej ojczyzny, co czynił z ogromną pasją, zaangażowaniem i błyskiem w oku. Miał dar docierania do źródeł, opowiadania o przeszłości Dankowic, a także pisania o niej, czego efektem są np. liczne artykuły w gazetce parafialnej „Słowo Życia” czy opracowania książkowe. Był społecznikiem, człowiekiem prawym, mądrym, odważnym, pełnym zapału, determinacji, angażującym się w działalność różnych organizacji. Jedną z nich, chyba bardzo bliską Jego sercu, było Towarzystwo Miłośników Dankowic, na czele którego stał od samego początku, czyli ponad 20 lat.

Panie Prezesie!

W imieniu zarządu i członków Towarzystwa Miłośników Dankowic pragnę podziękować Bogu za Pana życie, za wszelkie dobro, trud, zaangażowanie, za ogrom działań na rzecz naszej małej ojczyzny, odkrywanie i ocalanie od zapomnienia jej historii, tradycji, obyczajów, za troskę o pielęgnowanie wartości patriotycznych. Dziękuję Bogu za Pana zapał, za wieloletnie, kompetentne, pełne oddania kierowanie działalnością naszego towarzystwa, za ogrom pracy włożony w podejmowanie działań na rzecz środowiska lokalnego, czego przykładem były pikniki rodzinne, konkursy, m. in. palm wielkanocnych, szopek, obchody Święta Niepodległości, wybudowanie obelisku upamiętniającego obrońców wiary i polskości. Wyrażam wdzięczność za niezwykłe dokonanie, jakim było zorganizowanie pod Pana kierunkiem sesji naukowej poświęconej Dankowicom, a potem doprowadzenie do opracowania i wydania publikacji zbiorowej pt. „Dankowice, przeszłość i teraźniejszość. Przyczynki do monografii Dankowic jako typowej wsi pogranicza”, która zbłądziła pod strzechy i zachwyciła już niejednego czytelnika. Można powiedzieć, że jest ona pięknym zwieńczeniem Pana działalności, a dla nas ogromną radością, prezentem, pamiątką i powodem do dumy z naszej miejscowości.

Miłosierny Boże, przyjmij Go do Swej chwały, daj odpocząć po trudach ziemskiego życia, a pogrążonej w bólu rodzinie daj siły i ukojenie.

Spoczywaj w pokoju, miłośniku Dankowic… Będzie nam tu, w naszej małej ojczyźnie, bardzo, bardzo Ciebie brakować… Do zobaczenia w ojczyźnie niebieskiej.

                                                                       Wiceprezes Towarzystwa Miłośników Dankowic
Zofia Bierońska